Frozen Chicken Air
Soms wordt wel eens gezegd dat het reizen op zich meer betekent dan het ter bestemming geraken. Dat geldt dan toch niet voor reizen per vliegtuig. Reizen per vliegtuig is eigenlijk niet meer dan wachten. Wachten op de luchthaven, en wachten tot het vliegtuig weer landt.
Ik heb met al die tijdsverschillen niet echt bijgehouden hoe lang we waar gewacht hebben, maar ik weet dat zaterdag thuis de wekker afliep om 4 uur 's morgens, en toen we eindelijk in het Clubhouse van de Alpine Club of Canada in Canmore waren, was het op mijn uurwerk alweer 4am, hoewel het hier natuurlijk avond was.
24 uur tijd doden dus, behalve misschien het laatste dik uur, want dat was met de huurauto van Calgary naar hier rijden. We hadden een "intermediate 4x4 SUV" gereserveerd, de kleinste 4x4 die we konden huren, omdat een 4x4 toch wel nodig is om sommige gebieden te bereiken. Wat ze hier onder klein verstaan - een Jeep Grand Cherokee! - is natuurlijk relatief, maar dat begrijp je pas als je hier op straat eens rondkijkt. En eigenlijk is er in zo'n Grand Cherokee ook niet zo super veel plaats. Maar hij bolt wel goed, en hij drinkt vooral goed: 13,6 liter/100km, benzine uiteraard. De automatische versnellingsbak is wel even wennen, en de cruisecontrol is handig om een beetje constante snelheid te houden. Maar autorijden als je een dag zo goed als niet geslapen hebt, is niet echt een aanrader!
Ik kan niet echt zeggen dat ik een goed vlucht gehad heb, want ik zat met een hoofdpijn die niet echt weg wou gaan, en die pas na veel -water- drinken en een goede nacht slapen over gegaan is. Ik heb nochtans wel een tijd zitten babbelen met een Canadees die tijdens het wachten in Londen al duidelijk in de alcohol geschoten was, en ook op het vliegtuig redelijk wat whisky-cola binnengekapt heeft. Die gast werkt als seismoloog voor oliemaatschappijen, en ging overal ter wereld, op de meest afgelegen en gevaarlijkste plekken eerst, op zoek naar nieuwe olievelden. Hij was nu op weg naar huis van Koerdistan, waar hij constant met een tienkoppige lijfwacht moest werken.
Volgens Philip heb je in alle jeugdherbergen in Canada gratis draadloos Internet. Dat is dan uitgezonderd deze in Canmore! De Australiër James die bij ons op de kamer ligt, bevestigt dit trouwens. Maar bij de Starbucks en sommige andere gelegenheden zou je gratis online moeten kunnen. Als je dit leest wil dit dus zeggen dat we online geraakt zijn.
Maar ik schrijf dit dus offline, in de lounge van het Clubhouse, die zoals Marc Van de Walle zei inderdaad zeer sjiek is, alleen zijn de bomen buiten wat te hoog opgeschoten om nog een onbelemmerd zicht op de bergen te hebben.
Ik heb met al die tijdsverschillen niet echt bijgehouden hoe lang we waar gewacht hebben, maar ik weet dat zaterdag thuis de wekker afliep om 4 uur 's morgens, en toen we eindelijk in het Clubhouse van de Alpine Club of Canada in Canmore waren, was het op mijn uurwerk alweer 4am, hoewel het hier natuurlijk avond was.
24 uur tijd doden dus, behalve misschien het laatste dik uur, want dat was met de huurauto van Calgary naar hier rijden. We hadden een "intermediate 4x4 SUV" gereserveerd, de kleinste 4x4 die we konden huren, omdat een 4x4 toch wel nodig is om sommige gebieden te bereiken. Wat ze hier onder klein verstaan - een Jeep Grand Cherokee! - is natuurlijk relatief, maar dat begrijp je pas als je hier op straat eens rondkijkt. En eigenlijk is er in zo'n Grand Cherokee ook niet zo super veel plaats. Maar hij bolt wel goed, en hij drinkt vooral goed: 13,6 liter/100km, benzine uiteraard. De automatische versnellingsbak is wel even wennen, en de cruisecontrol is handig om een beetje constante snelheid te houden. Maar autorijden als je een dag zo goed als niet geslapen hebt, is niet echt een aanrader!
Ik kan niet echt zeggen dat ik een goed vlucht gehad heb, want ik zat met een hoofdpijn die niet echt weg wou gaan, en die pas na veel -water- drinken en een goede nacht slapen over gegaan is. Ik heb nochtans wel een tijd zitten babbelen met een Canadees die tijdens het wachten in Londen al duidelijk in de alcohol geschoten was, en ook op het vliegtuig redelijk wat whisky-cola binnengekapt heeft. Die gast werkt als seismoloog voor oliemaatschappijen, en ging overal ter wereld, op de meest afgelegen en gevaarlijkste plekken eerst, op zoek naar nieuwe olievelden. Hij was nu op weg naar huis van Koerdistan, waar hij constant met een tienkoppige lijfwacht moest werken.
Volgens Philip heb je in alle jeugdherbergen in Canada gratis draadloos Internet. Dat is dan uitgezonderd deze in Canmore! De Australiër James die bij ons op de kamer ligt, bevestigt dit trouwens. Maar bij de Starbucks en sommige andere gelegenheden zou je gratis online moeten kunnen. Als je dit leest wil dit dus zeggen dat we online geraakt zijn.
Maar ik schrijf dit dus offline, in de lounge van het Clubhouse, die zoals Marc Van de Walle zei inderdaad zeer sjiek is, alleen zijn de bomen buiten wat te hoog opgeschoten om nog een onbelemmerd zicht op de bergen te hebben.
Labels: Canada
posted by Nonkel V at
1:06 AM
