En wijle weg...
Voor wie hier nieuw komt: Welkom!
Op dit webdagboek schrijven Francis (C1sc0) en Jo (Nonkel V) over hun ijsklimtrip naar Canada. Zoals je hieronder kan lezen, zijn we al enkele maanden warm aan het lopen in het Engels. Maar nu het eindelijk zo ver is - morgen zitten we op het vliegtuig van Frozen Chicken Air, ook wel Air Canada genoemd - zal ik voor een deel verslag doen in het Nederlands. We zullen ook proberen om regelmatig een foto te posten, maar alles zal natuurlijk afhangen van de internetaccomodatie ter plekke.
Voor wie helemaal nieuw is: je kan altijd antwoorden, vragen stellen of commentaar leveren door onderaan een bericht op comments te klikken. Als je niet wil dat iedereen je bericht kan lezen, mag je natuurlijk ook mail sturen.
Morgenvroeg zijn we dus weg, en om 15 uur plaatselijke tijd zouden we in Calgary voet aan de grond moeten zetten, maar dan is het in Europa alweer terug nacht. Het is ginder 8 uur vroeger dan hier. Ik geloof dat dit het grootste tijdsverschil is dat ik al gehad heb, dat belooft voor de jetlag achteraf!
De bagage pakken is ook nogal de moeite geweest! Niet alleen is er de gewichtsbeperking, die voor een internationale vlucht al bij al nogal meevalt, maar er is ook het volume. En dat blijkt uiteindelijk nog het lastigste probleem te zijn. Mijn twee duffelbags zitten stampvol!
Cyah in Canada!
Op dit webdagboek schrijven Francis (C1sc0) en Jo (Nonkel V) over hun ijsklimtrip naar Canada. Zoals je hieronder kan lezen, zijn we al enkele maanden warm aan het lopen in het Engels. Maar nu het eindelijk zo ver is - morgen zitten we op het vliegtuig van Frozen Chicken Air, ook wel Air Canada genoemd - zal ik voor een deel verslag doen in het Nederlands. We zullen ook proberen om regelmatig een foto te posten, maar alles zal natuurlijk afhangen van de internetaccomodatie ter plekke.
Voor wie helemaal nieuw is: je kan altijd antwoorden, vragen stellen of commentaar leveren door onderaan een bericht op comments te klikken. Als je niet wil dat iedereen je bericht kan lezen, mag je natuurlijk ook mail sturen.
Morgenvroeg zijn we dus weg, en om 15 uur plaatselijke tijd zouden we in Calgary voet aan de grond moeten zetten, maar dan is het in Europa alweer terug nacht. Het is ginder 8 uur vroeger dan hier. Ik geloof dat dit het grootste tijdsverschil is dat ik al gehad heb, dat belooft voor de jetlag achteraf!
De bagage pakken is ook nogal de moeite geweest! Niet alleen is er de gewichtsbeperking, die voor een internationale vlucht al bij al nogal meevalt, maar er is ook het volume. En dat blijkt uiteindelijk nog het lastigste probleem te zijn. Mijn twee duffelbags zitten stampvol!
Cyah in Canada!
Labels: Canada, Nederlands, preparation